Er gingen dingen mis in zijn bedrijf. Medewerkers zijn ontevreden. Over de middelen waarmee ze werken. Over de werkverdeling. En over hun teammanager die ze verweten er niet voor hen te zijn.

Hij voelde al een tijdje dat er iets was, maar niemand kwam naar hem toe. Toen hij er over begon tegen de teammanager van het betreffende team zei ze dat het zo’n open en gezellige groep was. Dus dacht hij dat het wel meeviel. Dat hij het verkeerd aanvoelde.

Toch kwamen er steeds meer signalen. Maar hij kreeg zijn vingers er niet op. Het speelde al een flinke tijd. En natuurlijk wilde hij geen gedoe in zijn bedrijf. Dus toen weer één van de medewerkers wat onduidelijke opmerkingen maakte, besloot hij dat hij er toch iets mee moest. Hij ging met de medewerker in gesprek en probeerde vooral te luisteren. Daarna sprak hij meer teamleden. Hij vroeg wat de problemen waren. En zodra hij een helder beeld had, ging hij ermee aan de slag.

Hij zorgde voor goede materialen om mee te werken. Er werden afspraken gemaakt over de werkverdeling. Ook ging hij met de leidinggevende in gesprek. Over hoe het ging in het team. Over zichtbaarheid. Hij bood haar naast een luisterend oor een coachtraject aan. Liep vaker langs om te vragen hoe het ging. 

En één voor één werden de problemen opgelost. 

Toen hij weer met de afzonderlijke teamleden sprak over de oplossingen, verwachtte hij positieve reacties. Maar tot zijn verbazing waren ze nog steeds ontevreden. Hij besprak al hun pijnpunten. Samen kwamen ze tot de conclusie dat alles was opgelost. En toch voelde hij dat er iets blijft hangen. Ze bleven mopperen.

Hoe kon dat nou? Hij had toch alle problemen opgelost?

Als mensen zich erg in de steek gelaten voelen, als ze zich niet gehoord voelen, dan is er niet alleen een oplossing voor de toekomst nodig.

Wat voor hen dan nog ontbreekt is de erkenning. Voor hun gevoel, hun pijn, de frustratie, het niet gezien of gehoord zijn. Daar had hij dus nog iets te doen.

Dus daar gingen we mee aan de slag. Luisteren, zonder oordeel. Erkennen dat er dingen niet goed waren gegaan. Bekijken vanuit hun positie. Niet zichzelf verdedigen of zichzelf vrijpleiten met allerlei excuses, maar met de billen bloot. Begrip voor hun gevoel.

En dat was precies wat er nodig was. Pas als ook het verleden benoemd en erkend wordt, ontstaat er ruimte voor een nieuw gevoel. En voor een nieuw perspectief.

Ook dingen in je bedrijf waar je je vinger niet op krijgt? Gedoe, onrust, hoog verzuim? Ik denk graag met je mee. Neem contact met me op om te kijken hoe ik jou kan helpen.

Bel of mail voor het maken van een afspraak. Of vul het contactformulier in: https://www.cinz-training.nl/contact/.

Nog meer inspiratie